|
Inleiding tot de studie van het 20c zegels "wapen van Saint-Lô" Op 17 december 1966 werd in de reeks frankeerzegels met stadswapens een zegel met het wapen van Saint-Lô uitgegeven.
|
Het zou het eerste zegel zijn dat in rakeldiepdruk werd gedrukt bij de Zegeldrukkerij ( l'Atelier du Timbre ) in Parijs, Boulevard Brune, op een Chambon druk-aan-de-rol pers, in Franse verzamelaarskringen beter bekend als de HEL-1 [Héliogravure 1]. Het enige eerdere Franse zegel in rakeldiepdruk was in 1931 vervaardigd bij de drukkerij Hélio Vaugirard in Parijs. Alle latere Franse zegels werden danwel in boekdruk danwel in plaatdruk vervaardigd, altijd op druk-aan-de-rol persen van Chambon. Slechts door oorlogsomstandigheden kwamen tijdelijk andere drukkerijen in het zicht. Het zegel van 0.20 in 4-kleuren gedrukt in op wit papier [met witmakers zowel in de coating als in de papierpulp] werd in zeer grote hoeveelheden gedrukt en is thans - gebruikt - voor enkele centen te koop. Ook de versie met 3 fosfor-balken uit 1972 is massawaar. Slechts de rolzegel uit 1972 - mits voorzien van rugnummer - kost wat meer echter niet veel meer dan slechts enkele euro's. Van de Franse verzamelaas mag je verwachten dat die iets intensiever zich hebben bezig gehouden! Hoewel de Yvert&Tellier niet verder gaat dan een versie met en een zonder fosforbalken, gaan andere catalogi een klein stapje verder. Men onderscheidt drie typen van "M. Louis" - de aanduiding van de ontwerpster Mireille Louis welke zich links onder het zegel bevindt. |
| De eerste jaren 1966-68, 1970-72) had deze aanduiding een breedte van 2.3mm, later - van af 1973 - een breedte van 2.5mm. Dit verschil zou volgens de Franse experts samenhangen met het feit dat de Zegeldrukkerij geen ervaring had in 1966 met rakeldiepdruk laat staan met het vervaardigen van de drukcylinders. Rakeldiepdruk werd/wordt volop gebruikt door de drukkerijen van gellustreeerde weekbladen e.d. Het verhaal gaat dat cylinders werden geleverd door de private industrie [in tegenstelling tot dit staatsbedrijf] en dat pas na de verhuizing uit Parijs naar Périgueux daar pogingen zijn ondernomen om de productie van drukcylinders zelf ter hand te nemen. De Franse experts - met name de verzamelaars van drukdatums verenigd in de "Sococodami" - Société de Collectionneurs des Coins Datés et Millième - hadden nauwgezet bijgehouden op welke datums de zegels waren gedrukt en aan de hand van velranden en blokken van 2x2 met drukdatum [ coin daté ] konden verschillen in cylinder [althans die van de hoofdkleuren blauw en rood] worden vastgesteld. |
Al ruim 40 jaar geleden was dit zegel me opgevallen en had ik mijn gebruikt materiaal kunnen indelen in 3 groepen: met liggende wybertjes in het blauw, met staande wybertje en met staande vierkantjes. En verder ntuurlijk de zegels met fosfor-balken apart. Enkele weken terug kreeg ik weer een paar losse zegels in handen en viel het me op dat het papier aan 2-zijden was gecoat! Nogal ongebrujkelijk want waarom zou je de gomkant van een coating voorzien!? Het werd de aanleiding tot een hernieuwd onderzoek en toen ik op de Antwerpfila rondliep met in mijn achterhoofd dat het hoog tijd werd om weer de "Postzegel" een artikel te schrijven was het onderwerp gauw gevonden! Een verzameling coin datés van een bevriende verzamelaar gaf vervolgens enig chronologisch inzicht! |
