UV-reacties bij zegels van Nederland, een overzicht

1852-1957 - Dg: Geen coating op het papier en geen reacties onder UV afgezien van rode drukinkten die bij sommige zegels een fluorescerende reactie geven. Afgezien van emissie 1852 is tot 1926 geen watermerk gebruikt, daarna een tijd lang bijna uitsluitend een watermerk voor zegels gedrukt in rasterdiepdruk en offset.
1957-1967,1971 - V0-V3: Witoplichtende vezels in het papier, verder geen of zeer weinig witte fluorescentie. Geen coating op het papier. Meestal aangeduid met Profes papier. Zowel met als zonder watermerk voorkomend. Voorbeelden: 1962-63 4c en 6c kleinformaat Landschap-zegels. Voor het laatst gebruikt bij de 1971 oplage van de 2c en 3c Cour Internationale de Justice.
1957-61 - Cr+D, V0-V2: Papier met een coating welke onder UV roseachtig aandoet, het papier zelf reageert niet of is in lichte mate vervuild met witoplichtende vezels. Meestal aangeduid met Engels gecoucheerd papier. Het is dankzij deze kreet dat we bij vlagen in de Speciale Catalogus NVPH de term gecoucheerd tegenkomen. Evenwel niet consequent. De term was in de 50-er jaren misschien relevant, echter nu al sinds 1970 bijna alle Nederlandse zegels op Engels gecoat papier [van Harrison and Sons, Ltd] gedrukt worden slaat zo'n incidentele vermelding nergens meer op. Alle Nederlandse voorbeelden: 1957 Zomer, Kind [8c alleen], 1958 Kind, 1959 Kind, 1960 Zomer, Kind [alle op de 12c na, welke met Profes], 1961 Zomer. Ook voor de Overzeesche Gebieden is dit papier gebruikt.
1961-1977 - Cw+V2, W: Witte fluorescentie in het papier en in de coating, geen watermerk. Meestal aangeduid met Violino papier. Voorbeelden: 1961 Kind als eerste, en als laatste van de Cour Internationale de Justice zegels de 1974 oplage van de 2c , 4c, en 5c, resp. de 1977 40c, 45c, en 50c. Ook voor Overzeesche Gebieden gebruikt. Bijvoorbeeld als enige zegels van Nederlands Nieuw Guinea op deze papiersoort: 1962 Sociale Zorg.
1962 - Fluor geel: Gele fluorescentie in de papierbrij, geen coating op het papier en geen watermerk. Het betrof dus niet zondermeer Duits papier omdat daar wel degelijk een watermerk aanwezig was, althans tot 1963. Alle Nederlandse voorbeelden: 1962 4c en 8c Cijfertype van Krimpen, 12c Kon. Juliana en profil. Ook van de 6c, van Krimpen, de 15, 20, 25, 30, en 50c Kon. Juliana en profil werden oplagen gedrukt echter deze zijn nooit in omloop gebracht.
1967-1974 - Fg+Vr, Dr: Gele fosforescentie in de coating, geen witte fluorescentie in de coating, en geen witte fluorescentie in het papier zelf afgezien van vervuiling met witoplichtende vezels. Met watermerk. Het zogeheten Sortectie-papier. Voorbeelden: Kon.Juliana en Profil 12c, 15c, 20c, en 45c uitgegeven vanaf 1967, Cijfertype van Krimpen 5c sinds 1971, de fosforescerende zegels uit de automaatboekjes 6-11.
1968-1976,1979 - Fg+Dr: Als het vorige, Sortectie-papier, echter zonder watermerk. Voorbeelden: vanaf 1968 PCGD 50jaar tot 1976 Amphilex, daarna nog een keer voor de 1979 Unie van Utrecht zegel.
1969- Cgr+W: Witte fluorescentie in het papier, niet in de coating. Meestal aangeduid met Violino Speciaal. Voorbeelden: 1969 Juliana Regina guldenswaarden.
1969: Gele fosforescentie in de groene drukinkt, geen watermerk, Violino met witte fluorescentie in coating en papier: 25c Erasmus. De witte fluorescentie van de coating is slechts aan velranden te zien.
1969-70? - Fg+V2, V3: Gele fosforescentie in de coating, geen witte fluorescentie in de coating, wel veel wit oplichtende vezels in de papierbrij. Met watermerk. Slechts bekend bij [deel]oplagen van sommige Kon.Juliana en profil zegels: 12c [rol], en 25c [vel].
1972 - Fg+W: Gele fosforescentie in een aparte laag boven op de coating van het Violino papier, witte fluorescentie in het papier, geen watermerk. De witte fluorescentie van de gewone coating is slechts aan velranden te zien. Alle Nederlandse voorbeelden: 1972 Europa 30c en 45c, Thorbecke 30c
1972-heden - FW+W: Gele fosforescentie en witte fluorescentie in de coating, witte fluorescentie in het papier, geen watermerk. Het zogenaamde Harrison fosfor-papier, naar de leverancier van papier en postzegeldrukkerij van ondermeer de Engelse zegels. Het in 1986 gebruikte CPL papier voor een proef met de 55c cijfertype Crouwel wijkt optisch praktisch niet af van het Harrison-papier, de inkt laat zich echter na bevochtiging makkelijk van het papier afwrijven. Reden waarom niet verdfer is gegaan met dit papier.
1975-1977,1981 FW+Dr: Gele fosforescentie en witte fluorescentie in de coating, geen witte fluorescentie in het papier, geen watermerk. Het zogenaamde Cellokote [voor rasterdiepdruk] of Basso [voor offset] papier. Alle Nederlandse voorbeelden: 1975 Sparen, 1976 Kind, 1977 Spinoza, Bijbel, Kind, Nijverheid [enige zegel in offset], 1981 Export als laatste.
1976-1980 - Cgr+Dr: Gecoat papier, zonder luminescentie in papier of coating, geen watermerk. Gebruikt voor de Juliana Regina guldenswaarden. Opvallend is hier ook het voorkomen van glansdiagonalen -45/45.
1985 - Fr+W: Rode fosforescentie in de coating, witte fluorescentie in coating en papier. Zogenaamd Helecon-papier. Restvoorraad Harrison papier bestemd voor Australische zegels abusievelijk gebruikt voor de postzegelboekjes met Zomerzegels.
1998-> Dp: Gele fosforescentie aangebracht op een deel van de zegeltekening, de coating van het papier is violet-inert maar glanzend. Papier van Tullis Russell bij zegels gedrukt door Walsall Security Printing resp. House of Questa.