|
Eind jaren '30 werd met veel tamtam een nieuw plaatdruk-procedé wereldkundig gemaakt, het Stalins-Idgedi proces, waarbij het papier geheel droog kon worden bedrukt, en het papier vooraf gegomd kon worden. Waterlow & Sons zou overgaan in 1939 tot dit procedé. Gebruik wordt gemaakt van cylinder in plaats van vlakke of gekromde platen, en ook zonder problemen van uitschot kamtanding toegepast kon worden. De zegelafbeeldingen werden met behulp van een molette er in aangebracht. De zegels werden aan de rol gedrukt, en de pers had een capaciteit van 600.000 zegels/uur, geperforeerd en genummerd. Voordien gaf het ongelijkmatig uitzetten door vocht van het papier tot centrerings-problemen met kamtanding. Daarom werd bijna altijd lijntanding toegepast. |
In the late 1930-ies a new way of recess printing was introduced to the world under the name of Stalins-Idgedi. The processwould be able to use completely dry paper, so that it could be gummed before printing. Other firms like Waterlow & Sons would start using this method in 1939. They would use cylinders instead of flat or round-bent plates and would alos be able to use comb-perforators without having to worry about too much waste. The engravings would be transferred to the cylinder by ways of a molette or transfer-roll. The stamps would be printed reel-fed [or web-fed] and the press would print 600.000 stamps per hour, including perforation and numbering. Earlier the irregular contraction of moist paper while drying would lead to centering problems when using comb-perforators. That's why you mostly see line-perforations used. |
|
Wie de ontwikkeling van de drukprocedé's voor postzegels volgt zal onmiddelijk reageren en opmerken dat de Stickney-persen al veel eerder [in België in 1927] in gebruik waren genomen en de Goebel-machine-fabriek al vanaf 1933 vergelijkbare plaatdruk-persen met druk aan de rol leverden. In de [Nederlandse] Philatelist van 1939 [op pag. 4 en 47] wordt over deze nieuwe machines verhaald en wordt de naam van het procedé duidelijk. De machines kwamen in gebruik bij de Institut de Gravure et d'Impression de Papiers Valeurs, te Parijs [met als directeur mr. Gaston Stalins], en bij Waterlow and Sons. We zullen frappante overeenkomsten vinden tussen de zegels gedrukt door het Institut de Gravure te Parijs en die gedrukt in Brussel! De naam van de drukkerij korten we in het vervolg maar af tot IdG. |
Who carefully follows the development of printing processes, might suggest that stamps had been printed on the so-called Stickney-presses long before that [since 1927 in the Zegelwerkplaats in Malines, Belgium] and also the printing press manufacturer of Goebel at Darmstadt, Germany had started introducing similar recess reel-fed rotaries since 1933. In the Dutch stamp monthly Philatelist of 1939 [page 4 and 47] the new printing presses were mentioned and the strange name of the method became clear. The presses were to be used by the 'Institut de Gravure et d'Impression de Papiers Valeurs' in Paris [its director - mr. Gaston Stalins] and by the printing works of Waterlow and Sons. We will see striking similarities between the stamps printed by the Institut de Gravure in Paris and by the Institut de Gravure in Bruxelles! The name of the printing firm will be abbreviated for convenience sake: IdG. |
|
De postzegel-productie van het IdG te Parijs omvat met name een aantal Franse koloniën in Afrika maar ook enkele niet-Franse gebieden. Before WorldWar II
en verder omnibus-uitgiften zoals Expo Coloniale 1931 [Madagascar, Mauretanië; Moyen Congo, Opper Volta, Réunion, Sénégal, Togo, Tchad], Wereldtentoonstelling New York [Madagascar, Mauretanië, Réunion, Sénégal, Togo]. Tijdens de 2e Wereldoorlog: 'Pétain' in 1941, 'voor de bescherming van het kind' in 1942 [Pour la protection de l'enfance indigene] en 'Quinzaine Impériale' in 1942 . En het einde van de 2e Wereldoorlog met zegels in 1946 [Victorie resp. Du Chad au Rhin]. |
|
After WorldWar II still for the following countries
In deze tabel hebben we als extra kolom de perforatie toegevoegd. Alle zegels in droge plaatdruk uitgevoerd - na de tweede wereldoorlog meestal tweekleurig - en voorzien van kamtanding. Zegels met kamtanding hebben in het algemeen vaste basis-afmetingen waardoor we de traditionele perforatie-omschrijving kunnen aanvullen met het aantal tanden in de basis van de kam resp. het aantal tanden dwars. |