|
Hebben bij de handmatige papierfabricage de vezels in de papierpulp geen duidelijke voorkeursrichting, bij het machinaal vervaardigde papier stroomt de nog vloeibare papierpulp over de zeef van de papiermachine, en voegen de vezels zich in de richting waarin de pulp zich beweegt: de papierrichting. Het kunnen vaststellen van een papierrichting is dan ook kenmerkend voor machinaal vervaardigd papier. Papier heeft altijd twee kanten, de kant waar het zeef heeft gezeten: de zeefzijde en de andere kant: de keerzijde of viltzijde. Onder de loupe zijn de vezels (of opengevallen ruimte als vezels onderweg op de zeef zijn blijven hangen) goed te zien aan de zeefzijde van het papier. De papierrichting is meestal op deze wijze te bepalen. Een iets lastiger methode komt in het hoofdstuk over doorzicht ter sprake waarbij gebruik wordt gemaakt van te herkennen weefpatronen van de zeef. |
Eenvoudig daarentegen is de wijze waarop papier omkrult: bij vochtopname (of afgifte) zal de dikte van de vezels toe (of af) nemen, en omdat de vezels gericht zijn zal dit overwegend in de richting dwars op de papierrichting gebeuren. Het papier gaat hierdoor krullen en het zegel vormt een 'koker' waarvan de lengteas evenwijdig loopt met de papierrichting. We noteren de papierrichting, gezien ten opzichte van een leesbaar beeld, als volgt: Bij druk van een continue papierbaan lopen papier- en drukrichting evenwijdig, bij druk met velinleg staan papier-en drukrichting meestal loodrecht op elkaar. |
